غمنامهی امام عصر (ع)
محمدبنحسن(عج)، امام دوازدهم، 255 ق.
بررسی مراتب وجودی امام زمان (عج) و علت غیبت طولانی آن حضرت و عدم دسترسی مردم به ایشان است. در این نوشتار در غم فراق امام زمان و غیبت طولانی آن حضرت شکوهها صورت گرفته و مهمترین عامل خلاص از این غم بزرگ دعا برای فرج عنوان شده است. نویسنده معتقد است که همانطوری که ما در غم فراق آن حضرت میسوزیم، خود ایشان نیز غمها و مصیبتهایی دارند و از اوضاع بد مسلمانان و مردم جهان رنج میبرند و خود آن حضرت نیز برای ظهور خویش دعا میکنند. از نظر وی نباید یک لحظه از امام زمان غفلت بورزیم و باید یاد آن حضرت را زنده نگه داریم و در گوشهای از زندگی خود برای آن حضرت جایگاهی در نظر بگیریم.