سبد سفارش شما خالی است!

عید سال 52، جوان سربازی همراه با دو برادرم، فریدون و خسرو برای گذران مرخصی ایام نوروز از تهران به منزلمان در اهواز آمد و برای اولین بار من و او همدیگر را دیدیم. زمانی که با من روبرو می‌شد، مدام سرش را پایین می‌انداخت. ولی گاهی هم پیش می‌آمد که با من یا خواهرهایم رخ به رخ می‌شد. با این که همه خانواده به شدت پایبند نماز و روزه بودیم و پدرم خیلی وقت‌ها در حال قرائت قرآن بود، ما دخترها حجاب نداشتیم؛ ولی لباس‌های پوشیده تنمان می‌کردیم. بین خواهرها، من از همه شیک پوش تر و خوش‌لباس‌تر بودم؛ یعنی از همان بچگی ست می‌پوشیدم. مثلاً اگر کیفم قهوه‌ای بود و کفش قهوه‌ای نداشتم، موقع بیرون رفتن، کفش را واکس قهوه‌ای می‌زدم.