بنبست دوم، در آخر، پلاک 13: خاطرات چهل شب اقامت! در آسایشگاه روانی [...]
این نوشتار از آن نویسندهای است به نام "مسیب تربتی" که از ماجرای اقامت خود در آسایشگاه روانی سخن میگوید او نویسندهای است شوریده حال که در خاطرات خود، فرزانگی، طنز و هزل را در هم آمیخته است به دیگر سخن، "خاطرات و یادداشتهای گردآوری و تنظیم شده در این دفتر، بیشتر بیان حالات یک "مجنون" است، لهیب روحی به آتش کشیده شده و عطشناکی جانی است که در تنگنای بیمرگی، جاودانگی را فریاد زده است".