سبد سفارش شما خالی است!

فرهنگ و تمدن غربی بعد از رنسانس، با ترویج اومانیسم، در صدد نفی مذهب و فرهنگ‌های غیرغربی برآمد. اندیشمندان غربی، با طرد دین‌باوری، انسان را جایگزین خدا و علم را جانشین مذهب قلمداد کردند. آنها برای گسترش سلطۀ اقتصادی خویش، دیگر کشورها را از خودبیگانه و بی‌هویت نامیدند و فرهنگ غربی را میانشان تبلیغ کردند. در حال حاضر غربیان این فعالیت‌ها را با نام «تشکیل ناتوی فرهنگی» انجام می‌دهند. تبلیغات ناتو در زمینۀ ماهواره، رنگ، مد و ترویج الگو است. هدف ناتوی فرهنگی، شکستن ارتباط و وحدت بین مردم و رهبری، تهاجم فرهنگی، و کم‌اهمیت جلوه دادن مفهوم انتظار فرج صاحب‌الزمان (عج) می‌باشد. تهاجم فرهنگی، باعث تغییر سریع فرهنگ جامعه شده و نابسامانی‌هایی چون بی‌اعتمادی گسست فرهنگی، از خودبیگانگی و نظام‌گسیختگی اجتماعی را در پی دارد. جامعه‌ای که تحت تاثیر تهاجم فرهنگی قرار بگیرد، هویت قومی و ملی خود را از دست داده و در نتیجه راه را برای تهاجم دشمن به آب و خاک کشورش باز کرده است. کشور ایران، از لحاظ جغرافیایی، سیاسی، اقتصادی، و فرهنگی برای دشمنان اهمیت زیادی دارد و آنها در صدد به چنگ آوردن این مزایا هستند و از طریق مدگرایی، غرب‌گرایی و الگوپذیری، در صدد مسموم کردن فرهنگ و تفکر جامعه‌ می‌باشند. روش‌های تهاجم فرهنگی ناتو به چند صورت انجام می‌گیرد: تضعیف اعتقادات مذهبی، تحریف گرایش‌های معنوی، نفی هویت ملی، ایجاد گسستگی تاریخی، طرد الگوهای خودی، و گسترش روحیۀ غرب‌گرایی. بنابراین کشورها باید در تدوین برنامۀ مقاومت فرهنگی خود، مهاجمان و نقاط ضعفشان را شناسایی کنند و سپس روش‌های مبارزاتی را به کار گیرند. نویسنده در کتاب حاضر به طرح مباحثی در زمینۀ تهاجم فرهنگی، غرب‌گرایی، ابزارهای فرهنگ مهاجم، الگوپذیری، راهبردهای مقاومت فرهنگی و... پرداخته است.