بوی گندم
در مجموعهی حاضر شعرهایی در قالبهای سپید و نیمایی عمدتا با مضامین اجتماعی، عاشقانه و اخلاقی سروده شده است. از جمله شعرهای این مجموعه عبارتاند از: ترس؛ انتظار؛ پریشان؛ تکرار؛ سراب؛ فروغ؛ سکوت؛ پیلههای پرواز؛ همسفر؛ مرجانهای خاکستری؛ مرز پرگهر؛ فقط برای یک تکه نان؛ سوگند؛ دکلمه؛ تاریک و روشن؛ اشکهایم؛ فریاد؛ پرستو؛ خورشید؛ جنون عشق؛ نیلوفر؛ حسرت؛ نفرین؛ سلوک عشق؛ و از سر مهر.