سبد سفارش شما خالی است!

انسان‌ها اغلب آن‌قدر درگیر زندگی هستند که خود را فراموش می‌کنند، در حالی که توجه به خویشتن بسیار قابل اهمیت است. عشق به خود یا توجه به خویشتن به معنی خودخواهی و توجه بیش از حد به خود نیست، بلکه به معنی حفظ تعامل در زندگی است. به عبارت دیگر انسان باید به محافظت از خویش بپردازد همان‌طور که از دیگران محافظت می‌کند. وقتی انسان خویشتن را تربیت می‌کند، رشد و نمو کرده و می‌تواند به چیزهای بیش‌تری دست یابد. در واقع انسان‌ها همیشه قربانی اعتماد به نفس پایین خویش هستند و به خود توجه نمی‌کنند زیرا در فرهنگ‌ها "خودخواه" و "خودمحور بودن" جزء رفتارهای ناشایست محسوب می‌شود. اگر انسان‌ها نسبت به خویش احساس خوبی داشته باشند احساس قدرت و شجاعت می‌یابند و نسبت به کسانی که دوستشان دارند مهربان‌تر خواهند بود و در نهایت به راحتی و آسایش دست می‌یابند. به همین دلیل نگارنده‌ی کتاب حاضر به عرضه‌ی راه‌کارهایی در زمینه‌ی توجه به خویشتن یا "من" پرداخته. و عباراتی چون آینده، پیشرفت، قدرت، عشق به خود، مراقبت از خود و عشق به دیگران را بررسی نموده است.