استالینگرایی و حزب توده ایران
فعالیت حزب تودة ایران، که با اوج قدرت استالین همراه بود، همواره از ایدئولوژی حاکم بر همسایة قدرتمند شمال ایران تاثیر میپذیرفت. بنابراین بررسی کارویژههای آن، که از نظر فلسفة وجودی، ساختار تشکیلاتی و چارچوب نظری، وابستگی ماهوی به ابرقدرت شرق داشته، از آن رو حائز اهمیت است که نحوة تاثیرگذاری یک بازیگر قدرتمند دولتی به نام اتحاد جماهیر شوروی بر سیاست خارجی دولتی منطقهای به نام ایران را از طریق یک بازیگر غیرحکومتی وابسته آشکار میکند. تاکید نگارنده در کتاب حاضر، بر استالینگرایی، به آن دلیل است که اقتدارطلبی تمرکزگرا در دوران استالین موجب شد حزب کمونیست شوروی به عنوان قطب جهتدهنده مواضع احزاب کمونیست وابسته عمل نماید و در این راستا، حزب تودة ایران ضمن پیروی از مواضع سیاست خارجی اتحاد شوروی، در پی تاثیرگذاری بر سیستم تصمیمگیری ایران، در راستای لحاظ قرار دادن منافع همسایة شمالی برآید. بعضی موضوعات کتاب از این قرار است: زمینههای پیدایی احزاب کمونیست، بینالمللها به عنوان سازمانهای جهانی آگاهی بخش، اصل جهان گراییکارگری، ویژگیهای مهم استالینگرایی، روند تاریخی تشکیل حزب تودة ایران، و تاثیر استالینگرایی و حزب تودة ایران.