سبد سفارش شما خالی است!

مردم معمولا عادت دارند خود را فرسوده و از کارافتاده نشان داده و همه‌چیز را تجربه کنند، استعداد‌های شان را پایان یافته و همه‌ی توان خود را مصرف شده و به انتها رسیده ببینند و زندگی خود را به پایان رسیده بپندارند. با این همه وقتی که شروع به شناختن امکانات و توانایی‌های خود کرده و به آن‌ها دسترسی می‌یابیم، چنان است که مجرایی به سوی منابع انرژی دست نخورده‌ی خود حفر کرده باشیم. ما همه می‌توانیم به خودمان برای تغییر و تحول کمک کنیم و به این ترتیب پیشرفت نماییم و در نهایت آن انسان حقیقی بشویم که در وجود ما هست. ما می‌توانیم یاد بگیریم که بهترین دوست و یاور خود باشیم. اگر چنین کنیم برای تمام عمر یک دوست مشفق خواهیم داشت. ما می‌توانیم راهنمای خود در رشد و ترقی باشیم و زمانی که هیچ‌کس دیگر در اطراف ما نیست برای خودمان آسایش و راحتی فراهم نماییم، در گذشته‌ ما را عادت داده‌اند که به انتظار کسی بنشینیم تا به ما سخنان مهرآمیز بگوید در حالی که ما همیشه کلمات محبت‌آمیز بسیاری در اختیارمان هست که به خود بگوییم.