آیه نور و هنر
آغاز آفرینش از «نقطه» است و نقطه آغازین، نور و فروغ خداوند است و همهچیز با فرمان «باش» خداوندی از آن نقطه نور به وجود آمد. آغاز آفرینش هنری نیز، از نقطه است و چون همه آفرینشهای پروردگار جهانیان از نور اوست، پس نقطه آغازگر هنر نیز، نور است. در این میان، دین و آیین، تجلی هنر فروغ خداوندی و هدف آن راهنمایی و هدایت انسان غافل به مبدا خداوند است؛ اما هنر، تجلی مادی فروغ خداوندی و هدفش همان دین، و لیکن از راه معرفت به زیبایی و کمال موجود در موجودات و آفریدههای خداوند و آفریدههای هنری است. بنابراین، ابزار آن ابزار مادی و مصالحی است که هنرمند، از میان آفریدههای خداوند دربرمیگیرد. چنین است که هیچ دانایی از حقیقتهای جهان آگاه نیست و جز ذات عالم، که خود فروغ آسمانها و زمین است و از فروغ خود همهچیز را آفریده است و خود او، راز آفرینشهای خود را داند و بس. این نوشتار تاملی است که در پی آن صفات و شاخصههای «هنرمندان رهسپاران نور» خواهد آمد و مولف قصد دارد این نکته را بازگو کند که هنر نور است و کسی که به این نور چنگ میزند، باید به کمال «رهسپار نور» باشد.