اصول و مفاهیم خط مشیگذاری عمومی
خطمشیگذاری عمومی در زمرهی علوم جوان است که پس از جنگ جهانی دوم در باختر زمین شکل گرفت و به تدریج راه تکامل را پیمود. این علم به روابط میان دولتها و شهروندان، سازمانها و مردم و کارگزاران حکومت با اربابرجوع اختصاص دارد و بیانگر روابط لازم ساختارها و فرآیندهاست. طبیعت فرآیند خطمشیگذاری منبعث از ویژگیهای سیاسی هرکشوری است که سرآغاز بحث خطمشیگذاری است. کتاب حاضر در زمینهی "خطمشیگذاری عمومی" در نه فصل نگاشته شده است: در فصل اول به تعاریف و مفاهیم خطمشی عمومی از دیدگاههای مختلف پرداخته شده و فرآیند خطمشیگذاری از شناخت و درک مساله تا مرحلهی اجرا و ارزیابی بررسی گردیده است. در فصل دوم مدلهای خطمشیگذاری تشریح شده و نحوهی ارزیابی آنها بیان گردیده است. در فصل سوم، نحوهی انعکاس مشکلات و مسائل مردم به مراجع خطمشیگذار و سازمانهای عمومی بازگو شده است. نحوهی قانونی کردن، تصویب و مشروعیت خطمشیها، موضوع اصلی فصل چهارم را تشکیل میدهد. موضوعات دیگر فصلها بدینقرار است: اجرای خطمشی عمومی، ارزیابی خطمشی عمومی، گروههای ذینفوذ و نقش آنها در خطمشی عمومی، دانش جدید خطمشیگذاری، و درک خطمشی عمومی.