سبد سفارش شما خالی است!

به رغم توجهی که محققان به نقش رشد و نابرابری در کاهش فقر به خرج داده‌اند، همواره نحوة اثرگذاری مولفه‌های خرد استراتژی‌های رشد بر توانمندی فقرا در مشارکت و بهره‌برداری از فرآیند رشد اقتصادی مورد سئوال بوده است. کتاب حاضر در این زمینه از تجربة هشت کشور بنگلادش، برزیل، غنا، هند، اندونزی، تونس، ویتنام و اوگاندا بهره برده است که به صورت نسبی در فقرزدایی موفق عمل کرده‌اند. این کتاب برای نشان دادن نحوة اثرگذاری سیاست‌ها و شرایط مختلف کشورها بر کاهش فقر و توزیع منافع رشد در بین خانوارهای واقع در گروه‌های درآمدی مختلف، تحلیل‌های کلان رشد اقتصادی را با اطلاعات خرد در سطح خانوارها گره می‌زند. این مطالعه به اثبات می‌رساند که گرچه کاهش فقر در کوتاه‌مدت می‌تواند نتیجة برخی پیشامدهای اتفاقی و شانسی باشد، اما کاهش فقر پایدار نیازمند برنامه‌ریزی خردمندانة اقتصادی و گزینش سخت سیاسی است.