سبد سفارش شما خالی است!

این دفتر، ساق‌نامه‌ای است از مشفق کاشانی که در آن با روشی نوین، به بیان عنایات و افاضات حضرت حق، نسبت به پیامبران، اولیاء، عرفا و حکما پرداخته است. وی در سرآغاز این ساقی‌نامه از ساقی (خداوند) طلب مدد می‌کند تا بدین‌ترتیب به رستگاری دست یابد. سرگذشت حضرت ابراهیم (ع)، نعت رسول اکرم (ص)، منقبت حضرت علی (ع) و سپس اشعاری به ترتیب در وصف اویس قرنی، بایزید بسطامی، جنید بغدادی، حسین بن منصور، فردوسی، ابوسعید ابوالخیر، ابن سینا، سنایی، عین‌القضات، مولوی، سهروردی، محی‌الدین عربی، سعدی، حافظ، شبستری، ملاصدرا، شهید سید حسن مدرس، پروین اعتصامی، از دیگر بخش‌های این ساقی‌نامه به شمار می‌آید. به تصریح دهخدا "ساقی‌نامه"، نوعی شعر در قالب مثنوی و در بحر متقارب است و مضامینی در یاد مرگ و بیان بی‌ثباتی حیات دنیوی و نصیحت و حکمت و... آورد‌. اما این ساقی‌نامه به رغم تعریف دهخدا از باده و جام (به معانی عرفانی آن‌ها) سخن به میان آمده است.