سبد سفارش شما خالی است!

اسب که آن را نمادی از نجابت و زیبایی می‌نامند، یکی از پرنقش‌ترین و اصیل‌ترین حیوانات اهلی در دنیای اساطیر ایران باستان است. ایرانیان همان‌گونه که برای خود و خانواده خود از اهورامزدا طلب نیکی می‌کردند برای اسب خود نیز نیرومندی می‌خواستند. در اوستا از اسب به عنوان یکی از برگزیده‌ترین حیوانات نام برده شده و حتی برای معالجه و نیک نگاهداری از آن دستوراتی آمده است و این نشانه‌ای از اصالت و اهمیتی است که در فرهنگ ایرانی برای این حیوان قائل بوده‌اند. امروزه در ایران مراکز پرورش و درمان اسب رو به افزایش است. بیماری‌های بسیاری این حیوان ارزشمند را تهدید می‌کند که درمان بعضی از آن‌ها مستلزم بیهوشی است. از طرفی این حیوان به داروهای بیهوشی حساس بوده و دوزهای مورد استفاده برای او بسیار با اهمیت است. کتاب حاضر با هدف بررسی بیهوشی و خطرات ناشی از آن برای اسب به رشته تحریر درآورده است.