قانون توانگری
موفقیت
کسی که توانگر نباشد، نه برای خودش کارایی دارد نه برای سایرین. فردی را که خواستار توانگری نباشد، نمیتوان انسان نرمالی تلقی کرد؛ چون زندگی عاری از توانگری نمیتواند نرمال باشد. کسی که از خوراک سالم، پوشاک مناسب، خانه راحت، شغل دل خواه و آرامش لازم برخوردار نباشد، آیا میتواند در زمینه زندگی مادی ادعای شادی و خوشبختی بکند؟