سبد سفارش شما خالی است!

در تمام آسیا و اقیانوسیه، نخستین نمایش‌ها به ارتباط بشر با خدایان مربوط است. با توجه به عقیدة جاندار انگاری اشیاء، نمایش‌ها در خدمت خدایان بودند، مانند دعا برای تقاضای تندرستی یا محصول خوب کشاورزی و یا راهی برای دعوت ارواح دنیای مقدس به دنیای کنونی بشر. در کره، پیروان رسمی مذهب شمن، در بازی با صورتک و نمایش‌های عروسکی بودند. این اعتقاد که بازیگر نمایش، نشانه‌ای از ظهور خدا است، کاملا همه‌گیر بود و تملک روح، زیربنای همة این نمایش‌ها به حساب می‌آمد. تایید مجدد پیوند بشر به ارواح زمین، زیربنای نمایش رقص‌ها و آوازهای پولینزیایی و ملانزیایی را تشکیل می‌داد. ده‌ها‌هزار نمایش در سرتاسر آسیا و اقیانوسیه، باورهای مذهبی را به شکل نمایشی درمی‌آورند. اسطوره‌های مذهبی، افسانه‌هاو داستان‌ها، چهره‌های مقدس، خدایان، ارواح، شیاطین و دنیای اعتقادات مذهبی، دستمایة نمایش‌های سنتی در همة کشورها است. در کتاب حاضر تئاتر آسیا با نگاهی بر 19 کشور آسیایی بررسی شده است.