سبد سفارش شما خالی است!

به زعم نگارنده: عشق در شاهنامه مانند عشق‌های منظومه‌های بزمی و غنایی شاعران دیگر نیست، بلکه عشق، بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی پهلوانان است. در مقام سنجش، عشق در شاهنامه را می‌توان این‌گونه دسته‌بندی کرد. دل‌دادگی پرسوز و گداز که به ازدواج می‌انجامد و عاقبت خوشی به دنبال دارد، مانند داستان‌ زال و رودابه، بیژن و منیژه و تهمینه و رستم و...؛ عشق‌های ملایم که آنها نیز با ازدواج و زندگی بی‌رنج پایان می‌یابد، مانند عشق اردشیر و گلناز، شاپور اردشیر و دختر مهرک؛ دل‌دادگی‌های پرسوز و گذاز که به ازدواج می‌انجامد، اما عاقبت خوشی ندارد مانند عشق خسرو و شیرین؛ دل‌باختگی‌های آنی و هوس‌آلود مانند عشق بهرام گور؛ و عشق‌های یک طرفه و مختصر و گاهی پرسوز و گداز مانند دل‌دادگی نافرجام سودابه به سیاوش و سهراب به گردآفرید. کتاب حاضر به موضوع «عشق در شاهنامه» اختصاص دارد که به همراه مقدمه‌ای از دکتر «میر جلال الدین کزازی» به چاپ رسیده است.