سبد سفارش شما خالی است!

در "خانگی "(مجموعه‌ای از سروده‌های سیاوش کسرایی)، سراینده از وضعیت موجود ـ در دهه 1340ـ خشمگین و دل آزرده است .او به پویایی و حرکت می‌اندیشد و کلامش را به سرزنش و هشدار درمی‌آمیزد ;برای نمونه قطعه "تاریخی :"روی میدان بزرگ/ تلی از چشم فراهم گشته اس /:چشم لغزان در اشک/ چشم غلتان در خون/ چشم بی ریشه و بند و پیوند/ چشم بی پلک و پناه/ تا فرو بنشیند/ خشم فرمانده فاتح از خلق/ که نکردند سری خم پی تسلیم بدو/ تلی از چشم کسان ساخته‌اند/ عبرت کوردلان/ دیده‌بانی نگران در ظلمت/ ...