رویا در متون عرفانی
خواب دیدن در ادبیات / ادبیات عرفانی فارسی
رویا و کرامات، دو ابزار مورد استفادة اهل تصوّف برای اثبات و دفاع از مشرب خود، در مباحثات است. موضوع اثر حاضر، بررسی نقش رویا به عنوان یکی از ابزارهای اثباتی در متون عرفانی است. نگارنده در این پژوهش، متون نثر عرفانی، از آغاز تا پایان قرن هفتم را مورد مطالعه قرار داده و رویاهای نقل شده در این آثار را طبقه بندی موضوعی کرده است. مطالب اثر در سه بخش کلّی تدوین شده که بخش نخست، به شرح ماهیت و چیستی رویا و ذکر انواع رویا اختصاص یافته است. در بخش دوم، موارد استناد عارفان به رویا مورد بررسی و نقد قرار گرفته و در بخش پایانی، با توجّه به یافتههای دو بخش نخست، صحّت نظریة اثباتی عرفا بر اساس رویاهای منقول مورد ارزیابی قرار گرفته است.