بوطیقای ساختگرا: ساختگرایی، زبانشناسی و مطالعهی ادبیات
ساختارگرایی (تحلیل ادبی) / نقد / زبانشناسی
کتاب حاضر رسالة دکترای نگارنده ـ در کوران انقلاب ساختارگرایی در فرانسه تالیف شد. آنچه ساختارگرایی نویدش را میداد انجام نوعی بازسازی مفهومی و بین رشتهای در عرصة علوم انسانی و علوم اجتماعی با محوریت مفاهیم نشانه و ساختار بود. ساختارگرایی نه تنها به پرسشهای کلی دربارة شکل احتمالی کارهای آتی در حوزة معنا و فرهنگ اشاره کرد. بلکه برای هر فرد علاقمند به ادبیات نیز پرسشهایی دربارة آیندة مطالعات ادبی طرح نمود. این کتاب از جمله نخستین تلاشها برای جذب ساختارگرایی فرانسوی در زمینه و چشمانداز فرهنگ آنگلو ـ آمریکایی است و نگارنده در همان حال که نگاه انتقادی خود را به مهمترین طرحهای ساختارگرایی از طریق تجربة آنها در میدان عمل حفظ میکند، همواره مدافع ساختارگرایی باقی میماند و به صدای این جنبش در آمریکا بدل میشود. او با پذیرش این فرض که زبانشناسی بهترین الگوی دانش برای علوم انسانی و اجتماعی است، تمایز چامسکی میان «توانش» و «اجرا» را بر تمایز سوسور میان «دستگاه زبان» و «گفتار» ترجیح میدهد و در نتیجه کانون توجه را از متن به خواننده منتقل و در همان حال موضع هشداردهندة خود را درخصوص استفادة مستقیم از شگردهای زبانشناسی برای ادبیات حفظ میکند. کتاب شامل سه بخش با عناوین ساختگرایی و الگوهای زبانشناختی، بوطیقا، و چشماندازها است.