سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر، درواقع یک قصه است که برخلاف مقالات علمی که نوعاً ساختاری صلب و منسجم دارند از ساختاری اسفنجی و متخلخل برخوردار است. به همین دلیل از نوع مقالات فراخ علمی است. چراکه قصه به مدد هنر، ظرفیتی را تولید می‌کند تا مخاطب نیز از رهگذر قصه‌پردازی به پر کردن جاهای خالی آن پرداخته، آن را به کمال نزدیک نماید؛ رویکردی نسبتاً اصیل که فکر می‌کنم در صورت فراهم آمدن زمینه و شرایط لازم می‌تواند آموزش و پژوهش را نه‌تنها در ایران بلکه در سطح جهان متحول نماید. برای تبیین این نظریه علاقه‌مندان و مخالفان ارجمند آن را در جلسات هفته خوانی دعوت می‌کنم. همین‌طور خود را مکلف میدانم که در برابر اظهارنظرها و انتقادات مکتوب به شکل نامه و مانند آن، اگر عمری باقی بود، کتباً پاسخگو باشم. در طراحی اسفنجی مقاله، همانند معماری فاخر سنتی که عناصر پر و خالی با هم تألیف می‌شوند، گفتنی‌ها با ناگفتنی‌ها و نگفتنی‌ها پیوند می‌خورند. در این‌گونه آفرینش هنری، مخاطب از حالت انفعال، خارج و به وضعیت فعال ارتقاء می‌یابد.