خیانت رسانهها
رسانه، رکن چهارم دموکراسی نامیده شده است؛ اما همین رکن در موارد و شرایط بسیاری، موجبات تضعیف دموکراسی را فراهم آورده است تا حدی که به جای آن که در خدمت اداره یک جامعه باشد، خود به نوعی حکومت تبدیل شده است. رسانهسالاری به معنای حکومت غیرمستقیم رسانههای جمعی است که با راندن دموکراسی به حاشیه، نظامی را بر جامعه تحمیل میکند که ضمن بازماندن از تفکر و اندیشیدن درباره رفتار و کردار خود، آنان را به گوش فرا دادن صرف به رسانهها درباره چیستی موضوعات خاص خبری و چگونگی انجام آنها وادار میسازد. از آنجاکه رسانهها به گونهای فزاینده در دستان شرکتهای بزرگ قرار دارند، این انحصار موجب گردیده که قدرت برتر در اختیار بنگاههای خبری یا کارگزاران منتخب آنان باشد و به جای آن که عرصهای آزاد برای بیان آراء و ایدهها در نظام مردمسالار فراهم باشد، فرصت شهروندان برای بیان دیدگاههای خود به حداقل برسد. نگارنده در کتاب حاضر به تجزیه و تحلیل سازوکارهایی میپردازد که به گفته وی منجر به خیانت رکن چهارم دموکراسی شده است. وی در کتاب به موضوعاتی چون شیوه استفاده از قربانی، درست از نظر رسانهای، شیدایی رسانهای، تحریک به خیانت و... میپردازد.