سبد سفارش شما خالی است!

«هرمنوتیک فلسفی» با «هایدگر» پایه‌ریزی شد و با «گادامر» به اوج رسید؛ طبق برداشت گادامر، هرمنوتیک گفتمان درباره روش‌های فهم عینی نیست؛ او معتقد است رویکردهای روش‌شناختی به پدیده‌های طبیعی و نیز انسانی ریشه در تاریخ دارد. نویسنده در این کتاب ضمن شرح آرای گادامر درباره هنر، تاریخ و فلسفه کوشیده است با ایجاد تقابل میان مواضع هرمنوتیکی گادامر ویژگی مثبت و منفی آرای او را برجسته. همچنین او مواضع گادامر را با مواضع «اشلایر ماخر»، دیلتای، «هرش»، «هابرماس» و ... مقایسه می‌کند و تفاوت میان آن‌ها را آشکار می‌سازد.