ابوحامد محمد غزالی
غزالی، محمدبن محمد، 505 - 450ق. - نقد و تفسیر
«ابوحامد محمد غزالی»، در سال 450 قمری در روستای طابران از توابع توس، در خانوادهای متوسط به دنیا آمد. او به شهرهای مختلف سفر کرد و در رشتههای مختلف به تحصیل علم مشغول شد، به طوری که بر همگان برتری یافت و در 28 سالگی در علوم متداول زمان استاد مسلم گردید. احیاء العلوم الدین، الاقتصاد فی الاعتقاد، بدایه الهدایه، البسیط، تهافت الفلاسفه، رساله الطیر، مقاصد الفلاسفه، کیمیای سعادت و نصیحه الملاک از جمله آثار متعدد عربی و فارسی غزالی هستند. او دارای ذوق و قریحة شاعری نیز بود، اما به دلیل بلندپروازیهای فقیرانه، شعر و شاعری را پیشة خود ساخت. در سی و یکمین مجلد از مجموعة «مشاهیر ایرانی» زندگینامه و گزیدهای از «کیمیای سعادت» ابومحمد غزالی فراهم آمده است. پارهای از مباحث کتاب عبارتاند از: لقبها و ویژگیهای اخلاقی غزالی؛ سلاطین و خلفای عصر غزالی؛ مذهب غزالی و ذوق شعری وی، ابوحامد و تصوف؛ و قضاوت دربارة غزالی.