سبد سفارش شما خالی است!

"مرگ" به معنای آن است که بدن انسان قابلیت ابزار بودن خود را برای روح از دست داده است و آن‌ها از هم جدا شده‌اند. هنگام مرگ، فرشتگان، روح غیرمادی را می‌ستانند و بعد از آن، اجزای بدن متلاشی می‌شود. بدین‌طریق، حقیقت انسان، که روح است از مرحله‌ای وارد مرحله‌ای دیگر از زندگی می‌شود. اگر لحظۀ مرگ را نخستین منزل انسان پس از دنیا بدانیم، باید نزول در قبر را منزل دوم بشماریم؛ البته قبر یک معنای ظاهری دارد که همان گودالی است که جسد انسان در آن دفن می‌شود و یک معنای واقعی که همان برزخ است و منزل سوم به شمار می‌آید. "برزخ"، چیزی است که میان دو شئ حایل شود و از این رو به جهانی که میان دنیا و آخرت است "برزخ" می‌گویند. در عالم برزخ دو فرشته به نام "نکیر" و "منکر" از انسان بازخواست می‌کنند، تا آن که منزل چهارم یعنی "قیامت" برپا شود. یکی از نشانه‌های قیامت "نفخ صور" است و آن، دو نفخ است که یکی "نفخ مرگ" است؛ یعنی صدای مهیبی به گوش همۀ موجودات خواهد رسید که موجب مرگ همۀ آن‌ها می‌شود. و دیگری "نفخ حیات" است که قیامت برپا می‌شود و همۀ انسان‌ها حتی حیوانات در یک لحظه زنده می‌شوند. آن‌گاه همگان از قبر بیرون می‌آیند و وزن و سنجیدن اعمال خوب و بد انسان‌ها در قیامت آغاز می‌گردد، بعد از سنجیدن اعمال حساب‌رسی آغاز می‌گردد، وقتی حساب‌رسی تمام شد پروندۀ افراد تشکیل می‌شود؛ آنان که نامۀ اعمال به دست راستشان داده شود به آن‌ها گفته‌ می‌شود حسابشان آسان است و داخل بهشت می‌شوند، و آنان که نامۀ اعمالشان به دست چپ داده شود جهنمی‌اند. سپس افراد از روی پل صراط، پلی که در روی جهنم می‌کشند، عبور خواهند کرد و تا کسی از آن نگذرد در داخل بهشت نمی‌شود. منزل بعدی، عذاب جهنم است که در آن پایان محاکمه صورت می‌گیرد، دوزخیان از هفت در با توجه به اعمالشان وارد جهنم می‌شوند. پس از آن بهشت است که دارای هشت در است که از یک در پیامبران و امامان و از در دیگر صالحان و شهدا و از بقیۀ درها افراد بر حسب میزان اعمال خود وارد بهشت می‌شوند. در هر حال، هر فردی با شناخت مراحل مرگ و اعتقاد به آن می‌تواند خود را آمادۀ زندگی سعادتمندی در دنیا و آخرت کند.