سبد سفارش شما خالی است!

نویسنده در این رمان به موضوع زبان و اصالت آن در برابر اصالت محتوا باور داشته و با تکیه‌بر جریان ادبی پسامدرنیسم سعی کرده به‌وسیله بازی‌های زبانی و با ایجاد سرگردانی بیشتر در خواننده، لذت ادبی عمیق‌تری در او به وجود آورد. او در این چارچوب از فنون مختلف «فراداستان» استفاده کرده است. بیشتر هنرنمایی نویسنده در نوشتن این رمان، شکل دادن و طراحی زاویه دیدهایی است که کمتر موردتوجه دیگر نویسندگان عرب بوده‌اند، شاید در زمینه کارش تحت تأثیر دی. جی. سلینجر، نویسنده آمریکایی قرار گرفته است.