سبد سفارش شما خالی است!

"آرون تمکین بک" پس از روان‌کاوی، مجذوب شناخت شد؛ شناختی که از روان‌شناسی "من" به دست آمده بود و در آن زمان محبوبیت زیادی داشت. بک که متقاعد شده بود روان‌کاوی، بینش‌های مهمی دربارۀ اختلال‌های روانی فراهم آورده است، برای ارزیابی فرضیه‌های روان‌کاوی دست به تحقیق زد. اما یافته‌های او از تحقیق‌های آزمایشی روی رویاها و مطالب موهوم باعث شدند که اغلب مفاهیم روان‌کاوی را دور بریزد. بک در تدوین نظریه و درمان‌شناختی برای اختلال‌های روانی، مانند دانشمندان موفق، دقیقا از شواهدی پیروی کرد که برخلاف روان‌کاوی بودند. وی دریافت که اگر به بیماران آموخته شود افکار منفی خود را بازبینی و آزمایش کنند، افسردگی آن‌ها بهبود می‌یابد. طی 35 سال، بک، نظامی درمانی با عنوان درمان‌شناختی به وجود آورد که توجه قابل ملاحظه‌ای را جلب کرده و پژوهش‌های گسترده‌ای را برانگیخته است. شناخت‌درمانی دارای کاربردهای وسیعی برای درمان بیماران افسرده، بیماران با افکار خودکشی و بیماران با اختلال شخصیتی مرزی و هم‌چنین بهبود شناخت و عملکرد بیماران اسکیزوفرنی است. کتاب حاضر یکی از مجلدهای 120 گانۀ "بزرگان روان‌شناسی و تعلیم و تربیت" است که به معرفی "آرون تمکین بک" و آرای وی در حوزۀ شناخت‌درمانی اختصاص یافته است.