شاهعباس بزرگ، شاه هزار چهره
ایران - تاریخ - صفویان، 907 - 1148ق. / عباس صفوی اول، شاه ایران، 978 - 1038 ق. - سرگذشتنامه
شاهعباس بزرگ (978-1038 هـ . ق) پنجمین پادشاه از سلسلۀ شاهان صفوی است. وی به هنگام جلوس بر تخت پادشاهی 18 سال داشت و در طول سلطنت نسبتا طولانی خود خوش درخشید. شاهعباس، پادشاهی جنگآور، فداکار و دلاور بود که با پیروان ادیان مختلف مدارا میکرد. وی به خاطر مردمداری، کشورگشاییها و برقراری امنیت در سرزمین خویش، همواره مورد ستایش بوده است، همچنین همواره در اندیشۀ رفاه ایرانیان بود و به فعالیتهای عمرانی زیادی دست زد؛ شاهعباس غرور و تکبر خود را مهار میکرد و بیشتر با مردم بود؛ از این رو تاریخ او را برای کارهایی که قدرت انجامش را داشته و نکرده است میستاید و این شگفتیبرانگیز است! باید از سر حوصله کردار، گفتار و پندار این فرمانروای هزارچهره را محک زد، تا وجه تمایز او را با دیگر فرمانروایان دریافت. فواد فاروقی (نویسندۀ کتاب) در مجموعۀ 2 جلدی حاضر شرح زندگی، شخصیت، خصوصیات اخلاقی و رفتاری و اندیشۀ شاهعباس کبیر را آورده است.