سبد سفارش شما خالی است!

"سندبادنامه"، از داستان‌های ایرانی یا هندی است که قبل از اسلام و به تقلید از نثرنویسی نصرالله منشی، تالیف شده و به قصۀ هفت وزیر نیز معروف است. سندبادنامه از نظر محتوا و چارچوب از نوع داستان در داستان یا قصه در قصه است و مانند کلیله و دمنه و از لحاظ موضوع و محتوا شبیه داستان سیاوش و سودابه یا یوسف و زلیخاست. در این داستان، پسر فرهیخته و زیباروی پادشاهی، مورد توجه یکی از زنان حرمسرای پادشاه قرار می‌گیرد و راز عشق خود را برای آن پسر فاش می‌کند و اظهار می‌دارد که اگر تسلیم عشق و محبت او بشود، پادشاه را با ماده‌ای زهرآگین از بین می‌برد و او را به جای شاه بر تخت فرمانروایی می‌نشاند. زمانی که پسر پادشاه خواهش نفسانی وی را رد می‌کند، زن بدسیرت به حضور شاه رفته و با زبان‌آوری، پسر او را به داشتن انگیزه‌های پلید دربارۀ خود متهم می‌سازد. پادشاه، بی‌درنگ حکم به کشتن پسر می‌دهد، اما سندباد، معلم شاهزاده از روی دلایل نجومی دریافته است که وی باید هفت روز سکوت کند والا جان خود را از دست خواهد داد. سرانجام هفت روز می‌گذرد و روز هشتم، شاهزاده به دستور معلم خود، سندباد حکیم، لب به سخن می‌گشاید و تهمت را از خود می‌راند. در نتیجه‌ زن زشتکار و بدخو به کیفر می‌رسد. کتاب حاضر شرحی است بر سندبادنامۀ نسخۀ "احمد آتش". نسخۀ مزبور به سال 1948 میلادی در استانبول همراه با مقدمه‌ای به ترکی عثمانی و خط لاتین به طبع رسیده و تا به امروز معروف‌ترین چاپ سندبادنامه است.