سبد سفارش شما خالی است!

هنر تئاتر قدمتی دیرینه دارد، یونانیان که مردمانی بسیار خلاق بودند این هنر مردمی را در سدة ششم پیش از میلاد ابداع کردند. در آغاز سدة ششم پیش از میلاد، رومیان که مردمانی اهل عمل بودند، نمایش‌نامه‌ها، شخصیت‌ها و صحنه‌پردازی‌های یونان را با نیازهای خود سازگار کردند. نمایش‌نامه‌نویسان و تهیه‌کنندگان یونان و روم باستان تقریبا همة عرف و آیین و تمرین‌های مربوط به نمایش را پایه‌ریزی کردند که تا امروز نیز از آنها پیروی می‌شود. نویسنده در کتاب حاضر، اذعان می‌دارد که همة ما مفاهیم مربوط به هنر تئاتر، چون تراژدی، کمدی، دلقک‌بازی، قطعه‌های موزیکال و نیز مفاهیم بازیگری، کارگردانی، لباس‌های ویژة بازیگری، صحنه‌پردازی، صحنه‌های متحرک و حتی جوایز بازیگری و بلیت تئاتر ریشه در یونان و روم دارند. به زعم نگارنده، در نزد این مردم باستانی، مخصوص یونانیان، تئاتر تنها نوعی تفنن به شمار نمی‌رفت، از آنجا که نمایش‌نامه‌نویسان و بازیگران، احساسات، عواطف و تجربیات خود بنیادی انسان، همان عناصر بیان شده در شعر را مجسم می‌کردند، تئاتر گونه‌ای شعر تلقی می‌شد. در واقع تئاتر نیز، با به نمایش درآوردن سخن شاعران در برابر تماشاگران، از طبیعت یا از زندگی تقلید می‌کند.