سبد سفارش شما خالی است!

در داستان حاضر بخشی از زندگی حسین محمدزاده صدیق، معروف به «حسین دوزگون» بیان شده است؛ او را در دورۀ دبیرستان به خاطر علاقۀ زیاد به شعرشاعر صدا می‌زدند. همۀ آرزوی وی فتح قلۀ کوه حوالی محله‌شان بود. او پس از چند ماه تمرین، می‌توانست همۀ دره‌ها را از بالا ببیند، اما به این راضی نبود و می‌گفت قله‌های آرزوی من باید بلندتر از این باشد. او توانست با تلاش و پشتکار، موفقیت‌های زیادی را در زمینۀ شعر و ادبیات کسب و بسیاری از قله‌های آرزوهایش را فتح کند.