تنهایی امیرالمومنین
علیبنابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق.
مروری بر وقایع تلخ پس از رحلت پیامبر اسلام(ص) و مظلومیت امام علی(ع) در پی ماجرای سقیفه و غصب خلافت ایشان است. در این نوشتار به بحث در مورد عوامل تنها شدن امام علی(ع) و به اصطلاح خانهنشین شدن آن امام(ع) پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) پرداخته شده و موارد افضلیت ایشان برای احراز مسند خلافت با استناد به آیات قرآن و روایات مشهور نبوی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نویسنده به ادله مخالفان خلافت بلافصل امام علی(ع) مانن جوان بودن ایشان، شوخطبع بودن ایشان، دیر آمدن وی به میدان انتخاب خلیفه و برخی دیگر از ادله غیرمنطقی در این زمینه اشاره کرده و دلایل استحقاق آن امام(ع) در احراز مسند خلافت و امامت از لحاظ تسلط علمی و مدیریتی و همچنین رعایت تقوی در حد اعلای آن را به تفصیل بررسی نموده است. نویسنده به علل کینهتوزیها علیه امام علی(ع) نیز اشاره کرده و به نقد احادیث ساختگی در این زمینه پرداخته است.