سبد سفارش شما خالی است!

"تجربه‌گرایی در جامعه‌شناسی "کتابی است که در نقد روش‌های تجربی و کمی در جامعه‌شناسی معاصر به رشته تحریر درآمده است .تجربه‌گرایی یکی از روش‌های شناخت در علم اجتماعی ـ جامعه‌شناسی ـ است که نگارنده در تحلیل نهایی خویش چنین از آن یاد کرده است" .از روش‌های جامعه‌شناختی موجود [یعنی تجربه‌گرایی] قوانین علمی به دست نمی‌آید، در واقع نمی‌تواند هم به دست آید .علم اجتماعی از تجربه‌گرایی حاصل نمی‌شود .حتی مبنای تجربه‌گرایی اجتماعی کنونی نیز بی اعتبار است .این روش‌ها برای گردآوری اطلاعات دقیق و ایجاد تعمیم‌های معنادار سودمند نیست .حاصل‌اش نه تنها در مقام علم بلکه در مقام شناخت تجربه گرایانه نیز بی ارزش است .بسیاری از معضلات جامعه ناشی از تکامل نا برابر علوم است و تنها راه حل معضلات، تکامل علم اجتماعی است . برای دست‌یابی به این مقصود باید روش‌های جا افتاده [برای مثال تجربه‌گرایی] را دور بریزیم ."عناوین فصل‌های این کتاب از این قرار است" :تجربه‌گرایی و علم"، "ریشه‌های تجربه‌گرایی نظام‌دار"، "علیت"، "احتمال در تجربه‌گرایی و علم"، "جستجوی اندازه‌گیری با سنجش"، "فلسفه علم تجربی "و "از تجربه‌گرایی تا جامعه‌شناسی علمی ."