سبد سفارش شما خالی است!

نویسنده در این کتاب از مفهوم «ملت» به‌عنوان واحدی فرهنگی از مردم که خود را شبیه یکدیگر می‌بینند، دفاع می‌کند. او مردمی که در زبان، نظام اعتقادی و حسی تاریخی با یکدیگر شریک هستند را در یک دسته قرار می‌دهد. از سوی دیگر او ملی‌گرایی را اعتقاد به لزوم تعلق تمامی اعضای یک ملت به یک واحد سیاسی یکسان، تعریف می‌کند. به اعتقاد «گِلنر» در جوامع پیشاصنعتی، مرزهای موجود میان اجتماعات تنها به وطن‌پرستی خام مجال بروز می‌داده است. اما اوج‌گیری صنعتی‌سازی تعدادی دیگر از پیشرفت‌ها همچون تحصیلات استاندارد‌شده، بورکراسی ملی و شهرنشینی را در سطح ملی با خود به‌ همراه آورد که همه آن‌ها رشد ملی‌گرایی‌ را محتمل‌تر کردند.