کاربرد مدلهای خطی در پیشبینی ارزش ارثی حیوانات
همگام با پیشرفت دانش بشری در تمامی زمینهها، علوم ژنتیک و اصلاح نژاد دام به منزلهی یکی از شاخههای دانش کشاورزی نوین نیز رشد و پیشرفت چشمگیری داشته است. پیشبینی ارزش ارثی حیوانات یکی از بخشهای اصلی بیشتر برنامههای اصلاح دام برای بهبود ژنتیکی است. امروزه روش پیشبینی نااریب خطی BUIP به طور گستردهای برای ارزیابی ژنتیکی حیوانات اهلی به کار میرود. این روش برای نخستینبار در سال 1949 توسط هندرسون مطرح شد. از این روش نخست در مدلهای مولد نر و پدر و پدربزرگ مادری استفاده میشد و سپس مدلهای دام تکصفتی و چند صفتی ابداع گردیدند. در سالهای اخیر نیز مدلهای رگرسیون تصادفی برای آنالیز دادههای تکرار شده در زمان عرضه شدهاند. امروزه بیشتر سیستمهای ارزیابی ژنتیکی ملی برای گونههای مختلف حیوانات اهلی بر اساس مدلهای دام و رگرسیون تصادفی و با استفاده از روش BUIP پایهریزی شدهاند. نگارنده در کتاب حاضر با استفاده از مثالهای بسیار، کاربردهای مختلف BUIP را در مدلهای مختلف ارزیابی ژنتیکی بیان و موضوعاتی چون پیشبینی ارزش ارثی بر اساس رکوردها، کاربرد BUIP بر اساس ارزیابیهای تک و چندصفتی، مدلهای صفات مادری، و رگرسیون تصادفی را مطرح میکند.