سبد سفارش شما خالی است!

اقتصاد ایران فراز و نشیب‌های بسیاری را تجربه کرده که بسیاری از آن‌ها متاثر از تحولات سیاسی است. در هریک از مقاطع قبل و بعد از انقلاب، تحولات متعددی رخ داده که این امر منجر به تغییر استراتژی‌ها گردیده است. پیش از انقلاب، استراتژی‌های توسعه‌ی نظامی، مدرنیزاسیون شتابان، صنعتی شدن بی‌قید و شرط، صدور بی رویه‌ی نفت و افزایش درآمدهای نفتی، اقتصاد تک‌محصولی و بالاخره، خط مشی ژاندارمی منطقه بر سطح رفاه و میزان خود اتکایی جامعه موثر بوده‌اند. در این دوران پنج برنامه‌ی کلان توسعه به اجرا درآمد که در آن‌ها با افزایش درآمدهای نفتی، انجام اصلاحات ارضی و گشودن دروازه‌های اقتصادی به سوی بازارها و کالاهای خارجی، و تاثیر نیروی کار ارزان مهاجران به شهرها، گسترش نسبی شکنجه‌ی زیربنایی اقتصادی و گسترش بازار مصرفی و تلاش برای صنعتی شدن ایران، مورد توجه قرار گرفت. در این دوره سیاست صادرات بی‌رویه‌ی نفت خام، استفاده از مواد و کالاهای وارداتی، و توجه به مدرنیزاسیون شتابان، اثرات نامطلوبی بر سطح رفاه عمومی به جای گذاشت و زمینه‌های وابستگی، بیش از پیش فراهم گشت. با پیروزی انقلاب اسلامی و شروع جنگ تحمیلی این سیاست متضمن نظام جیره‌بندی در توزیع کالا، کنترل بازرگانی خارجی، و کنترل دستوری قیمت‌ها بود. هدف از نگارش این کتاب، مقایسه‌ی اقتصاد ایران در سال‌های قبل و بعد از انقلاب در زمینه‌های مختلف است.