سبد سفارش شما خالی است!

این نمایش در سال 1372 در سالن چهارسوی تئاتر شهر اجرا گردیده و برگزیده‌ی نخست نمایش‌نامه‌نویسی" جشنواره‌ی هفتم آئینی و سنتی" نیز برگزیده‌ی نخست جشنواره‌ی "تولیدات رادیویی" سال 1382 است. در این نمایش‌نامه، "سیاووش" و "قشنگ" نقالانی هستند که در گذرگاه‌های ایل برای کوچندگان، نقل می‌گویند تا این که به دهانه‌ی غاری می‌رسند. آن‌ها با رسیدن به دهانه‌ی غار به یاد روایت ستاره ـ دختر جهانگیر نقال ـ و کهزاد می‌افتند و داستان آن‌ها را نقل می‌کنند. بدین‌ترتیب که کهزاد، دل‌باخته‌ی ستاره بوده، اما جهانگیر قصد داشته تا ستاره را به عقد تفنگچی‌خان درآورد. سرانجام نیز "کهزاد" بر اثر دشمنی تفنگچی‌خان، به دست او کشته می‌شود و ستاره نیز که صحنه‌ی کشته شدن کهزاد را مشاهده می‌کند، همان لحظه اقدام به خودکشی می‌کند.