سبد سفارش شما خالی است!

در این کتاب، نویسنده تلاش دارد با ابداع مفهوم «رهبری بحران»، آن را جایگزین مدیریت بحران کند. منظور از رهبری بحران، برخوردی فرایندی با این پدیده، در سه مرحلة پیش، حین و پس از وقوع است، در حالی که مدیریت بحران، عمدتا زمانی با پدیده سروکار پیدا می‌کند که بحران رخ داده باشد. بر این اساس، مدیری که می‌خواهد به رهبری بحران بپردازد، باید بیش از وقوع بحران، با توسعة سازوکارهای پیش‌بینی‌کننده و فراهم آوردن آمادگی‌های لازم برای رویارویی، از این پدیده استقبال کند، از هرگونه تمهیدی برای پیش‌گیری از وقوع بحران بهره گیرد و در صورت وقوع، با حداکثر آمادگی قبلی به ادارة اوضاع بپردازد. نگارنده نخست به بررسی شناخت بحران و رهبری آن پرداخته، سپس نحوة شناسایی علایم و چگونگی پیش‌بینی بحران‌ها را مطرح کرده و در فصل‌های پایانی، به استراتژی‌هایی پرداخته است که می‌تواند به انسان کمک کند تا از نظر فکری و شناختی آمادگی برخورد با بحران را پیدا کند.