ابطال سحر و جادو در کلام معصومین (ع)
سحر عبارت است از دخالت در وضع طبیعی و عادی موجودات جهان بر خلاف وضعی که خداوند برای آنها مقدر کرده است. سحر هرچیز واقعی را، خلاف واقع نشان داده و افکار و حواس موجودات را تحت تاثیر قرار میدهد. زمان شروع و رواج سحر و نیز آغازکنندهی آن به طور دقیق مشخص نیست، اما میتوان گفت که علاقهی انسان به سحر و جادوگری به زمانهای بسیار دور بازمیگردد. انسانهای اولیه با رفتارها، حرکات و سخنان خویش سعی در تحت تاثیر قرار دادن دیگران داشتند و به مرور زمان با تجارب و اطلاعات وسیعتر، در زمینههای روحی و روانی به موفقیتهایی دست یافتند که این امر به صورت جادوگری نمود یافت. در بسیاری از سورههای قرآن نیز به سحر و جادوگری خصوصا در دورهی حضرت سلیمان و موسی (ع) اشاره شده است. از آیات قرآن درمییابیم که سحر و جادوگری کفر و امری گمراهکننده است. نگارنده در کتاب حاضر نخست با بیان تاریخچهی سحر و جادوگری، این موضوع را از دیدگاه قرآن و احادیث بررسی میکند. سپس سحر را در عصر حاضر ارزیابی و انواع حرزها و دعاهای ائمه (ع) و حضرت محمد (ص) را در این خصوص بیان میکند.