خلجها یادگار ترکهای باستان: بررسی سیر مهاجرت اقوام خلج از ترکستان تا خلجستان و فراهان
نگارنده در فصل نخست کتاب مفاهیم لغوی، اصطلاحی، مکانی و نژادی اقوام خلج را ذکر نموده است. در فصل دوم به جایگاه و موقعیت خلجها، در آغاز تشکیل اولین امپراتوری ترکها و موقعیت آنها در آغاز ظهور اسلام پرداخته است. در فصل سوم به پیدایش اویغورها و نقش اقوام خلج در تشکیل امپراتوری اویغورها اشاره دارد. در فصل چهارم اقوام خلج را در عصر قراخانیان و تشکیل امپراتوری ایلخانیان بررسی نموده است. در فصل پنجم به نقش خلجها در ظهور و افول دولت قراخانیان، پیدایش امپراتوری سلجوقیان و آغاز مهاجرت اقوام خلج و اوغوز به منطقهی جبال ایران (عراق عجم) اشاره کرده است. مباحث بعدی کتاب عبارتاند از: فتوحات خلیجهای شرقی، ماوراءالنهر در آغاز پیدایش مغول، خلجها و دولت غوریان، حکومت خلجها در شبه قارهی هندوستان، نمایی از تاریخ ادبیات و نگارش زبان ترکی، فرهنگ ـ آداب و سنتهای برجای مانده از خلجها. به تصریح کتاب: "در نیمهی قرن هفتم میلادی دستهای از اقوام خلج و اوغوز در سیستان و کابل ساکن شدند و گروهی از آنان در قرن هشتم میلادی در هندوستان سلسلهی تورک شاهی را تاسیس نمودند که بروی سکههای آنها به رسم سایر قبایل ترک روی تاج پادشاه شکل گرگ ترسیم شده بود. البته خلجها بعد از اسلام نیز در هندوستان حکومتی به نام "سلسلهی خلجیان" تشکیل دادهاند. اقوام خلج در زمان غزنویان علیه سلطان مسعود غزنوی قیام کردند و در پیروزی سلجوقیان بسیار تاثیرگذار بودند سرانجام نیز همراه سلجوقیان به عراق عجم آمده و ابتدا در خرقان ساوه ساکن شدند. خلجها در زمان هجوم چنگیزخان مغول به همراه خوارزمشاهیان، از سمرقند دفاع کردند و به اتفاق ترکمانان سپاهی به فرماندهی "سیفالدین اغراق ملک" به منظور حمایت از سلطهی جلالالدین خوارزمشاه تشکیل داده و در جنگ پروران، مغولان را سخت شکست دادند".