نامه به کودکی که هرگز زاده نشد
داستانهای ایتالیایی - قرن 20م.
مادر در نامهای که برای کودک خود مینویسد. از نگرانیهای خود میگوید و دنیا را با تمام خوبیها و بدیهای آن، برای فرزندش شرح میدهد. نکته قالب توجه کتاب، وجود تمام احساسات آدمی از جمله ترس، خشم، امید، مهربانی، ناامیدی و اضطراب است که از ابتدا تا انتهای نامه، قابل لمس میباشد. هنگامیکه مادر با بچه خود حرف میزند و از شور و شوق خود برای به دنیا آمدن او میگوید، عشق را به خوبی میتوان احساس کرد. از دیگر دغدغههای نویسنده در این کتاب، بیان مشکلات و دردهایی است که در دنیا بر سر راه زنان و مادران قرار دارد.