سبد سفارش شما خالی است!

لغت فارسی «جادو»، در اصل به معنی میانجی و واسطه است، اما به معنای افسون نیز به کار رفته است. به گفتۀ صاحب «غیاث اللغات» جادو در کلام قدما به معنای سحر، ساحری و افسون است و امروزه نیز به همین معنا به کار می‌رود. نگارنده در کتاب حاضر با رویکردی انسان‌شناسانه، به بررسی پدیدۀ جادو و جادوگری می‌پردازد. وی در پنج فصل ضمن بیان تعریف از جادو و جادوگری، موضوعاتی از این دست را مطرح می‌سازد: جادو از منظر لغت‌نامه‌ها و دایره‌المعارف‌ها، تفاوت جادو و شعبده، دلیل اعتقاد مردم به جادو، تقسیم‌بندی جادو بر مبنای کارکرد و هدف شنیزم، جادو پزشک، تفاوت جادوگر با ساحر و شمن، تفاوت جادو با علم و دین، عناصر جادو، جادو در نقش وسیله‌ای برای آزمایش، قوانین جادو، انواع جادو بر مبنای فردی یا گروهی بودن، اقسام جادو، و سیری در تاریخچۀ پیدایش نظریه‌های جادو.