چوپانها برمیگردند
"ابراهیم" که در دوران جوانی برای تحصیل راهی آمریکا شده، اکنون پس از سالها دوری با مدرک جراحی قلب ولی با دلی شکسته و روحی غربتزده به ایران بازگشته است. او برای خواهرزادهی خویش که قصد دارد همچون دایی برای ادامهی تحصیل مقیم آمریکا شود، از سختیهای بسیار غربت، تنهایی، همیشه مهاجر و غریبه بودن، ناسازگاری فرهنگها و... سخنهای بسیاری میگوید. ابراهیم که پس از حدود 50 سال به وطن بازگشته، همراه با برادر وخواهرزادهی خود راهی روستای زادگاهش شده و با یادآوری خاطرات دوران کودکی، به وجد آمده و پس از سالها بدون حس غربت، سر بر بالین میگذارد. او که همسر و دو دخترش را در کشور میزبان برجا گذاشته، بر آن میشود که تا پایان عمر در ایران بماند و با همکاری دوستانی چون خویش، بیمارستان مجهزی در زادگاهش تاسیس کرده و به خدمت به مردم فقیر کشورش بپردازد.