سازمان روحانیت شیعه در عصر رضاشاه پهلوی
ایران - تاریخ - پهلوی، 1304 - 1320 - روحانیت / ایران - تاریخ - پهلوی، 1320 - 1357 - سیاست و حکومت / سازمان روحانیت شیعه
ریشهیابی و تحلیل فرایند نفوذ «سازمان روحانیت شیعه» در نتیجه اجرای «مدرنیسم غربی» در زمان «رضا شاه پهلوی» موضوع این تحقیق میباشد که به بررسی تاثیر نوسازی فرهنگی رضا شاه بر قدرت و نفوذ این سازمان پرداخته است. نویسنده معتقد است نوسازی در سالهای 1299 تا 1320 ضمن جهتگیری به سوی سکولاریسم، موجب کاهش قدرت و نفوذ سیاسی، اجتماعی و اقتصادی روحانیت شیعه شده است. نگارنده پس از بیان کلیاتی در ارتباط با موضوع، به معرفی و نقد مکتب نوسازی با الگوی رضا شاهی پرداخته و یکی از پیامدهای اصلی آن را سکولاریسم و در نتیجه انزوای روحانیت در عرصههای گوناگون دانسته است. وی پس از بررسی ویژگیهای ایران در عصر قاجار به منزله ظرف تحقق نوسازی، ماهیت مدلسازی شاه ایران را مشخص نموده و در ادامه پیشینه سازمان مذکور را تا عصر پهلوی مورد توجه قرار داده و در ادامه به تاثیرات نوسازی بر این سازمان پرداخته است.در نهایت نیز به راهبرد رضا شاه در برخورد با این سازمان، واکنش انجام شده و اقدامات صورت گرفته در قبال آن مورد بررسی واقع شده است.