سبد سفارش شما خالی است!

بر پایه دیدگاه‌های امروز جوامع علمی، بازی برای کودک صرفاً جنبه تفریح و سرگرمی نداشته و در حقیقت، بازی، زندگی کودک بوده و او توانمندی‌ها و مهارت‌های مورد نیاز زندگی آینده خود را از این راه، کسب و پرورش می‌دهد. از این رو توجه به فضاهای بازی کودکان، به ویژه در سطح محله که یکی از اصلی‌ترین بسترهای زندگی اجتماعی این قشر می‌باشد، درجه اهمیت بسیار بالایی را دارا بوده و می‌تواند انگاره محله دوستدار بازی را ذیل گفتمان شهر دوستدار کودک شکل دهد. در این بین، بهره‌گیری از ظرفیت غنی بازی‌های بومی موجود در کشور - که عمدتاً ذیل دسته بازی‌های گروهی جای می‌گیرند، در کنار تجارب موجود در سطح بین‌المللی، می‌تواند علاوه بر تأمین تنوع مورد انتظار، مهارت کار گروهی و جمعی را به عنوان یکی از نقایص مهارتی جامعه ایرانی در بلندمدت تقویت نماید.