رویکردهای مطرح در ریشهیابی انقلابها و انقلاب اسلامی ایران
اندیشیدن و تعمق در تغییرات اجتماعی و سیاسی از جمله انقلابها، که از متداولترین و پردغدغهترین رخدادهای بشری است، امری همیشگی بوده که در سراسر تاریخ اندیشهی انسانی، شاهد شکلگیری دیدگاهها و نظریههای گوناگونی در این باره بودهایم، به همین دلیل نظریههای انقلاب و انقلاب اسلامی ایران به سختی میتواند در یک متن مدرن گنجانده شود اما دستهبندی و تجزیه و تحلیل قالبهای اصلی با هدف زمینهسازی برای انجام مطالعات جامعتر نیازی اجتنابناپذیر تلقی میشود. در این کتاب ضمن پاسخگویی به این ضرورت پس از پرداختن به مباحث پایهای و مفهومشناسی انقلاب و انقلاب اسلامی، در مطالعهی نظری پدیدهی انقلاب، دو دسته دیدگاه کلاسیک و نوین از یکدیگر تفکیک میشود. اندیشههای ارسطو، ژان بدن، ژان ژاک روسو و کارل مارکس در زمرهی مطرحترین دیدگاههای کلاسیک هستند که از رویکرد سنتی به پدیدهی انقلاب نگریستهاند. درمیان دیدگاههای نوین نیز رویکردهای جامعهشناختی، روانشناختی تاریخی و تلفیقی با تاکید بر ریشههای نهضت اسلامی معرفی شده است.