سبد سفارش شما خالی است!

سیاست‌های کلان فرهنگی به منظور توانمندسازی زنان و جلب مشارکت آنان در توسعه سیاسی شاخص مهمی در فرآیند توسعه پایدار جامعه محسوب می‌شود. مهندسی فرهنگی موجب گرایش به نهادی شدن مشارکت زنان در عرصه‌های سیاسی اجتماعی به‌ویژه در رده‌های مدیریت میانی شده است، با وجود این نوع مهندسی متأسفانه حضور و مشارکت زنان در رده‌های بالای سازمانی از موانع فرهنگی، عرفی و سلیقه‌ای رنج می‌برد. از این‌رو، نویسنده در این مطالعه نشان می‌دهد که با وجود موانع ساختاری و فرهنگی، مدیریت آینده نیازمند استفاده کارا از نیروی بالقوه زنان در سطوح کلان مدیریت جامعه و قدرت سازگاری روانی اجتماعی زنان می‌باشد.