سبد سفارش شما خالی است!

سخن از معرفت در دایرة حکمت اسلامی به دو شاخة عمده منشعب می‌شود: نخست، بحث از احکام هستی‌شناختی معرفت و دوم، سخن از واقع‌نمایی آن برای عالم. مباحث عمدة این دو بخش در آثار صدرالمتالهین ارائه شده است. البته این موضوع از مباحث مبنایی حکمت صدرایی است. در حکمت ایشان، معرفت‌شناسی با فلسفه و نیز آموزه‌های دین، ارتباط متقابل و تاثرات متعددی دارند. این ویژگی است که مباحث معرفت در حکمت صدرایی را از دیگر مباحث متمایز ساخته است. به عبارتی، صدرا علاوه بر بررسی احکام و احوال معرفت، تاثیرات متقابل آموزه‌های دین و معرفت و نیز فلسفه و معرفت و هم‌چنین عرفان و معرفت را به طور گویا ارائه کرده است. صدرا نظام معرفت‌شناسی خویش را با تکیه بر اندوخته‌های حکمت اسلامی پیش از خود و با ارائة نظریات بدیع و گاه با نقدهای مفصل بر دیدگاه‌های پیشینیان شکل‌ داد. کتاب حاضر به منظور بررسی معرفت از دیدگاه صدرالمتالهین در دو بخش هستی‌شناسی معرفت و معرفت‌شناسی به نگارش درآمده است.