سبد سفارش شما خالی است!

باغ ایرانی علاوه بر این که یک دفتر شعر است، یک گفتمان فرهنگی است؛ یک گفتمان عربی ـ شرقی ـ ایرانی. در چهار قسمت این کتاب که شبیه به چهار بخش باغ‌های ایرانی است، شاعر چهار عصر را بررسی کرده است: در باب اول، روح در اعصار باستانی سیر می‌کند؛ در عصر یونان و عرب. در باب دوم، شاعر به عصرهای اسلامی، به خصوص عصر عباسی پرداخته است. در باب سوم، به عرفان روی آورده و در باب چهارم به عصر معاصر خود و نمادهای بی‌بنیاد پرداخته است. پاره‌ای از عنوان‌های این چهار باب عبارت‌اند از: روشنایی بر نیزه؛ اندوهان تلماک؛ دوردست؛ شکار خفته؛ رویای تابستانی بیدار شدن؛ صحرایی میان دو شهر؛ در دمشق بودی، در دمشق بودم؛ گاه؛ رویای یک ساعت؛ زمان‌هایی اندک برای من؛ و پرتره‌ای با مداد در فرودگاه.