بوی خوش تاریکی
داستانهای فارسی - قرن 14
کتاب حاضر روایت زندگی درونی فردی روانپریش است که فرافکنیهای ذهن بیمار او آرکی تایپهای (زوایای ناخودآگاه) جمعی قومش را برملا میکند. شخصیت اصلی داستان "ابوکردوس" گداست، با دو دندان کرمخوردهی گراز، بینی مخدوش از بیماری جذام، دست و پای خوره گرفته و نقرسی، همراه با قوزی که تا بوده و نبوده بر پشتش سنگینی میکرده است.