سبد سفارش شما خالی است!

رویکردی تطبیقی نسبت به عرفان اسلامی و عرفان هندویی با تأکید بر مکتب عرفانی محیی‌الدین ابن‌عربی و شنکره و رامانجه است. در این اثر ابتدا پیشینه‌ای تاریخی از آموزه‌های عرفانی شکل گرفته در میان هندوها از زمان شکل‌گیری مکتب وداها و در ادامه اوپنیشدها، برهمن‌ها، آتمن‌ها، مایاها تا مکتب فکری ودانته و مروری بر افکار جهان‌شناختی آنان ارایه گردیده و پس از آن تاریخچه‌ای از عرفان اسلامی که برگرفته از آیات قرآنی است مطرح شده است. آنگاه به بررسی و مقایسه افکار سه تن از اندیشمندان و عارفان مسلمان و هندو یعنی محیی‌الدین ابن‌عربی و شنکره و رامانجه به عنوان نمایندگان مکاتب عرفانی اسلام و هندو پرداخته شده و ضمن بیان گوشه‌هایی از زندگانی و شخصیت آنها مهمترین اندیشه‌های آنان مورد تطبیق قرار گرفته است. تشریح دیدگاه‌های این سه تن در زمینه منابع معرفت، هستی‌شناسی، وحدت و کثرت، خدا و جهان و رابطه انسان و خدا از دیگر مندرجات این کتاب است.